Hoe richten we onze gezondheidszorg in en hoe houden we deze betaalbaar? Juist nu, met de huidige coronacrisis, is deze vraag zeer belangrijk gebleken. Er is altijd dat spanningsveld tussen vraag en aanbod. We kunnen simpelweg niet alle aanbod continu op hetzelfde peil houden, aangezien de kosten daarvoor te hoog zijn. Echter, op het moment dat de zorg nodig is, moet het er wel zijn.
In deze coronacrisis was dat niet het geval. Er zijn de afgelopen 10 jaren 77.000 zorgmedewerkers wegbezuinigd, IC-bedden opgeheven en voorraden verminderd. Dat was onverstandig. Er moet altijd een vaste basisvoorraad zijn die groot genoeg is om op te kunnen schalen.
Tevens moet er een plan zijn voor een soort oproepreserve. Bij grote calamiteiten zoals een pandemie, moeten we een ‘leger’ van extra medewerkers kunnen inzetten. Realisatie daarvan hangt echter mede af van de beloning én arbeidssatisfactie die we deze ‘reserve’ medewerkers geven. Op deze twee gebieden liggen er voor de overheid grote uitdagingen. Meer loon, minder regels, gemakkelijkere organisatie.
Door de coronacrisis is wel gebleken dat we op het gebied van medicijnen en ondersteunende middelen toch te veel van het buitenland afhankelijk zijn geworden. OPRECHT vindt dat die afhankelijkheid minder moet worden. Nederland moet samen met andere landen in Europa samenwerken en zorgen dat de medische industrie ook hier behouden en op peil blijft en niet volledig naar landen zoals China verhuist. Daar zal Europees geld voor beschikbaar moeten worden gesteld.
De kwaliteit van zorg is in Nederland hoog. We hebben uitstekend opgeleide professionals en een goede infrastructuur, waardoor de zorg zich dichtbij de burgers bevindt. Dit staat echter wel onder druk. Er worden onnodig ziekenhuizen gesloten, of afgeschaald naar alleen Spoed Eisende Hulp -afdelingen. OPRECHT vindt dit niet juist.
Het systeem van solidaire premies is goed; je betaalt voor een basis ook al maak je er geen gebruik van. Op deze manier is de zorg voor de meeste mensen nu nog net betaalbaar. Echter, de premie van de basisverzekering wordt elk jaar hoger. Dat is OPRECHT een doorn in het oog. Bij veel burgers staat het water inmiddels aan de lippen door allerlei schulden en lasten, werkeloosheid, energiearmoede en andere uitgaven die steeds maar weer hoger worden, zodanig, dat zij geld tekort komen voor hun ziektekosten.
Er zal dus naar een ander stelsel moeten worden gezocht dat wél voor iedereen betaalbaar is. Misschien moeten burgers meer kunnen kiezen wat zij wel en niet in hun basisverzekering willen opnemen. Elke maand meer dan € 100,- betalen terwijl je geen gebruik maakt van die zorg vinden veel mensen geen eerlijk systeem.
OPRECHT is van mening dat het eigen risico verlaagd moet worden. Het hoeft niet geheel te verdwijnen omdat er wel een drempel mag zijn voordat men naar de dokter gaat. Maar het moet ook geen onneembare barrière zijn.
Wij willen daarom een aanpassing van het zorgstelsel, waarbij de macht van de verzekeraars fors minder wordt en de regie weer bij arts en patiënt komt te liggen. Dat houdt per definitie ook vrije artsenkeuze in.
In de zorg werken veel mensen, maar toch zijn er nog grote tekorten. De werkdruk is ontzettend hoog. OPRECHT is van mening dat veel werkzaamheden die nu door duurbetaalde verpleegkundigen worden gedaan, ook verricht kunnen worden door lager opgeleiden die daarin eerst getraind gaan worden. Dat zou veel geld schelen en de werkdruk wordt voor iedereen verminderd.
Daarbij moet er eerst gesneden worden in de vele managementniveaus. Het vereenvoudigen van de ‘zorgorganisatie’, verhoogt het werkplezier van de medewerkers en zal de gehele zorg ten goede komen. De administratieve ‘rompslomp’ móet gewoon verminderd worden, we lopen nu vast. De daadwerkelijke zorgverleners, de ‘handen aan het bed’, kunnen dan ook beter betaald worden.
Mag alle zorg niet meer baten en raakt men uitzichtloos terminaal met ondraaglijk lijden, dan moet het eenvoudiger zijn om het leven te laten beëindigen. Er moet een betere invulling van de euthanasiewet komen, die ook zou kunnen gelden bij een eenzaam voltooid leven op zeer hoge leeftijd. OPRECHT is van mening dat men na een bepaald punt over zijn eigen leven en lichaam moet kunnen beslissen.
